قرارداد EPC که مخفف واژههای Engineering- Procurement – Construction میباشد، نوعی از قراردادهای پیمانکاری است که به موجب آن تمامی کارهای ضروری جهت انجام یک پروژه از ابتدا تا انتها به عهده پیمانکار گذاشته میشود. هدف از انعقاد قرارداد EPC این است که مسئولیتهای اجرای پروژه و کنترل کیفیت آن بر دوش پیمانکار قرار گیرد و کارفرما که تخصص لازم را در این زمینه ندارد، صرفاً نقش ناظر داشته باشد.
میتوان گفت قراردادهای مهندسی، تدارکات و ساخت ("قرارداد EPC")، که گاهی اوقات به عنوان "قرارداد کلید در دست" (به معنی حد اعلای سپردن مسئولیت به پیمانکار) شناخته میشود، یک قرارداد ساخت است که در آن پیمانکار ("پیمانکار EPC") مسئولیت طراحی، تدارکات، ساخت، راه اندازی و تحویل یک پروژه را بر عهده دارد. در این متن همه چیزهای لازم برای آشنایی با این نوع قراردادها اعم از تعریف، ذکر ویژگیها، انواع و روشهای پرداخت آن تبیین شده است.
به این ترتیب پیمانکار ابتدا با تدوین برنامه زمانبندی، بسته های کاری را در" فاز مهندسی" تهیه نموده و مصالح و تجهیزات را در" فاز تدارکات" تخصیص داده و در"فاز ساخت" عملیات پروژه را مطابق با آنان پیش میبرد.
ویژگیهای قرارداد epc
نمونه قرارداد طراحی و ساخت ، دارای ویژگیهایی است . از جمله:
1 – سرعت اجرای پروژه در این قراردادها بسیار بالاتر از پروژههای معمول است.
2 – به اندازه بالاتر برودن سرعت انجام پروژه به همان میزان باید سرمایه و پرداختی مورد نظر هم به موقع در دسترس پروژه قرار بگیرد.
3 – کارفرما و مشاورین باید به پیمانکار اعتماد کامل را داشته باشند. در صورت به وجود آمدن مشکلات احتمالی به پیمانکار اعتماد کنند و دخالت نکنند و کار را به او بسپارند. به هر حال پیمانکار مسئول پروژه است و باید آن را به انجام برساند.
4 – خریدها مخصوصاٌ خرید محصولات خارجی به صورت یک پارچه باشد تا هزینهها کاهش یابد.
5 – پیمانکار باید همزمان در سه شاخه مهندسی، طراحی، تجیزات و اجرا دارای مهارت باشد.
مزایا و مشکلات قراردادهای epc
مزایای قراردادهای epc از مشکلات آن بیشتر است. به بیان مزایا و مشکلات قراردادهای epc میپردازیم:
1 – سریع ترین سرعت اجرای پروژه در میان قراردادهای مختلف
2 – صرفه جویی در میزان هزینه و زمانی که صرف انجام پروژه میشود.
3 – کارفرما از زمان اتمام قطعی کار مطمئن است و مبلغ نهایی پروژه جهت پرداخت را میداند.
4 – مجموعههای بزرگ و شرکتی مشغول انجام پروژه هستند ولی لازم نیست که کارفرما درگیر این مراحل سخت و شلوغ شود. طرف حساب کارفرما فقط پیمانکار است و تنها او را میبیند و از او، درباره پروژه جواب میخواهد. هرچند مطمئن است که تیمی حرفهای روی پروژه او کار میکنند.
5 – کارفرما میتواند مدیریت بیشتری روی ریسک کار داشته باشد.
6 – این قراردادها میتوانند قابلیت ساخت در داخل و خارج از کشور را فراهم کنند و و تولیدات داخلی را ارتقا دهند.
7 – تأمین مالی به صورت فاینانس در این روش با راحتی بیشتری امکان پذیر است.
8 – پیمانکار آزادی عمل بیشتری در طراحی، تهیه، تجهیزات و اجرای پروژه دارد و همین باعث میشود که بتواند خلاقیت و نوآوری بیشتری در این زمینه داشته باشد.
9 – پیمانکار در طراحی نقش دارد و همین مسئله به افزایش و بهبود کارایی و کیفیت کار کمک میکند.
و حالا اگر بخواهیم از مشکلات قراردادهای epc را بگوییم ، اینطور است که:
1 – اختیارات و کنترلی که در دست کارفرما است بسیار محدودتر از قراردادهای دیگر است.
2 – پروژه ممکن است ریسک داشته باشد، برای کاهش ریسک پروژه باید پیمانکار بسیار ماهر و توانا باشد.
3 – در این پروزه تامین مالی بسیار مهم است. نمیشود صبر کرد و هزینه را عقب انداخت. باید پرداختی ها به سرعت و سر وقت باشد تا کار پروژه عقب نماند.
4 – ممکن است پیمانکار برای کاهش هزینهها از تحهیزات با کیفیت کمتری استفاده کند و محصولات مرغوب بهکار نبرد.
لینک کانال برنامه ریزی و کنترل پروژه در تلگرام 👇👇
برچسبها: مهندسی صنایع, مدیریت پروژه, قرارداد EPC